Η υπογονιμότητα προκαλεί αγωνία

Γράφει η Έλενα Μποχωροπούλου*

Ψυχολογική παρέμβαση σε ζευγάρια που επιθυμούν να γευτούν τον γονεϊκό ρόλο.

Η υπογονιμότητα είναι ένα συχνό φαινόμενο με το οποίο έρχονται αντιμέτωπα πολλά νέα ζευγάρια. Η υπογονιμότητα προκαλεί αγωνία και τα επίπεδα αγωνίας, όσο και ο φόβος της αποτυχίας αυξάνονται κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης (Pasch, et al.,2012; Verhaak, et al., 2007).
Οι χρονοβόρες και επεμβατικές διαδικασίες της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι επιβαρυντικές και εμφανίζουν πρόσθετες απαιτήσεις στις σχέσεις (Bouwmans et al., 2008 ; Mindes et al. 2005).

Σύμφωνα με τους de Liz & Strauss (2005) η ψυχοθεραπεία που συνοδεύει την εξωσωματική γονιμοποίηση σχετίζεται με θετικό αποτέλεσμα.
Οι συνεδρίες θεραπείας ζεύγους κρίνονται πολύ χρήσιμες έως και απαραίτητες για τη ρύθμιση των συναισθημάτων του ζευγαριού και την διευκόλυνση της διαδικασίας.

Ένας βασικός τομέας συζήτησης είναι εάν η ψυχική δυσφορία επηρεάζει την επιτυχία της εξωσωματικής γονιμοποίησης (Pasch, et al., 2012). Στην μελέτη των Czemiczky et al. ( 2000) τονίστηκε η συνάφεια του στρες και της αποτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι κακές στρατηγικές αντιμετώπισης προβλέπουν τη μη θετική έκβαση στην εξωσωματική γονιμοποίηση, ενώ θετικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά όπως η ανθεκτικότητα μπορεί να αυξήσουν τα ποσοστά επιτυχίας (Smeenk et al., 2005).

Υπάρχουν βοηθητικές στρατηγικές αντιμετώπισης και σημαντικοί ψυχολογικοί παράγοντες που διευκολύνουν την έλευση εγκυμοσύνης. Η κοινωνική υποστήριξη, η αντιμετώπιση της αποφυγής/διαφυγής, η διαχείριση με επίκεντρο το πρόβλημα, η ασφαλής προσκόλληση, η ποιοτική σχέση συντρόφου του ζευγαριού, το κίνητρο της γονεϊκότητας , η αυτοσυμπόνια ( Rockliff et al.,2014).

Στη μελέτη των McLaughlin & Cassidy (2018) διαπιστώθηκε ότι η επίγνωση, η αντιμετώπιση με επίκεντρο το πρόβλημα, η υποστήριξη από φίλους, η θετική ψυχική υγεία, το κίνητρο ανατροφής, το κίνητρο κοινωνικής πίεσης, η αρνητική ψυχική η υγεία και η ασφαλής προσκόλληση συνέβαλαν στη διάκριση μεταξύ επιτυχημένων και αποτυχημένων κύκλων εξωσωματικής γονιμοποίησης .

Η αρνητική ψυχική υγεία μείωσε την πιθανότητα επιτυχίας κατά έναν παράγοντα του 5, ενώ η θετική ψυχική υγεία αύξησε την πιθανότητα επιτυχίας κατά ένα παράγοντα του 10. Στη συγκεκριμένη μελέτη η αίσθηση ασφαλούς προσκόλλησης συσχετίστηκε με θετική ψυχική υγεία και αύξησε την πιθανότητα επιτυχίας κατά επτά φορές. Η υποστήριξη από φίλους σχετίζεται επίσης θετικά με την έκβαση της εξωσωματικής γονιμοποίησης και το μειωμένο άγχος. Ένας ακόμη θετικός ψυχολογικός παράγοντας αναδεικνύεται η αυτό-συμπόνια , που περιλαμβάνει την ευγένεια για τον εαυτό και την επίγνωση Rockliff et al. (2014). Τέλος, η ενσυνειδητότητα αυξάνει και εκείνη την πιθανότητα επιτυχίας κατά ένα μεγάλο ποσοστό, διότι μειώνει το άγχος της εξωσωματικής σύμφωνα με τους Grossman et al. ( 2004).

θεωρείται πολύ αποτελεσματική η ψυχοκοινωνική παρέμβαση πριν και κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πριν από έναν κύκλο προσπάθειας μπορεί να γίνει βασική συμβουλευτική για να μπορέσει το ζευγάρι να κατανοήσει το γονεϊκό του κίνητρό και ειδικότερα, για να διασφαλιστεί ότι και οι δύο σύντροφοι θα συμμετέχουν στη θεραπεία ( Pasch, et al., 2012)
Οι ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις υιοθετούν ένα μοντέλο πόρων, το οποίο δεν επικεντρώνονται μόνο στη μείωση του άγχους, αλλά και εμπλέκεται στη δημιουργία εφεδρειών με όρους ανθεκτικών στρατηγικών αντιμετώπισης.

Στη συστημική ψυχοθεραπεία ζεύγους ανοίγεται ένας ασφαλής χώρος για προσωπικές αφηγήσεις που εμπεριέχουν την προσωπική ιστορία , τα συναισθήματα για τα γεγονότα που βιώνονται στο εδώ και τώρα καθώς και επιθυμίες και προσδοκίες των μελών του ζευγαριού που πολύ συνειδητά και ενεργά προσπαθούν να παραμένουν δημιουργοί και τροφοί της σχέσης τους , αλλά και προσπαθούν να γευτούν και τον γονεϊκό ρόλο.

*Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, συνεργάτης Therapy Today

Βιβλιογραφικές αναφορές

Bouwmans, C. A., Lintsen, B.A., Verhaak, C. M., Eijkemans, R. J., Habbema, J. D., Braat, D. D., & Hakkaart-Van Roijen, L. (2008). Absence from work and emotional stress in women undergoing IVF or ICSI: an analysis of IVF-related absence from work in women and the contribution of general and emotional factors. Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica; 87(11):1169-75. doi: 10.1080/00016340802460305

Czemiczky, G., Landgren, B. M. & Collins, A. (2000). The influence of stress and state anxiety on the outcome of IVF-treatment: psychological and endocrinological assessment of Swedish women entering IVF-treatment. Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica 79,113–118.

de Liz, T. M. & Strauss, B. (2005). Differential efficacy of group and individual/couple psychotherapy with infertile patients. Human Reproduction, 20,1324–1332.

Grossman, P., Niemann, L., Schmidt, S., & Walach, H. (2004). Mindfulness-based stress reduction and health benefits. A meta-analysis. Journal of Psychosomatic Research, 57(1), 35–43.

McLaughlin Μ., Cassidy Τ. (2018) Psychosocial predictors of IVF success after one year: a follow-up study. Journal of Reproductive and Infant Psychology, 37(3), 311-321. https://doi.org/10.1080/02646838.2018.1560398

Mindes, E. J., Ingram, K. M., & Covington, S. N., (2005). The Influence of Spousal Support and Unsupportive Social Interactions on Emotional Responses During In Vitro Fertilization. Fertility & Sterility, 84(1), 232–233. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.fertnstert.2005.07.600

Pasch, L.A., Gregorich, S.E., Katz, P.K., Millstein, S.G., Nachtigall, R.D., Bleil, M.E., et al. (2012) Psychological Distress and In vitro Fertilization Outcome. Fertility and Sterility, 98, 459-464. https://doi.org/10.1016/j.fertnstert.2012.05.023

Rockliff, H. E., Lightman, S. L., Rhidian, E., Heather Buchanan, H., Uma Gordon, U., & Kavita Vedhara, K. (2014). A systematic review of psychosocial factors associated with emotional adjustment in in vitro fertilization patients. Human Reproduction Update, 20(4). 1–20. doi:10.1093/humupd/dmu010

Smeenk, J. M. J., Verhaak, C. M., Vingerhoets, A. J., Sweep, C.G., Merkus, J.M., Willemsen, S. J., van Minnen, A., Straatman, H. & Braat, D. D. (2005). Stress and outcome success in IVF: the role of self-reports and endocrine variables. Human Reproduction, 20,991–996

Verhaak, C. M., Smeenk, J. M. J., Evers, A. W. M., Kremer, J. A. M., Kraaimaat, F. W. & Braat, D. D. M. (2007). Women’s emotional adjustment to IVF: a systematic review of 25 years of research. Human Reproduction Update, 13(1). pp. 27–36

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to Top