Η συντροφική συμβίωση

Γράφει η Έλενα Μποχωροπούλου*

Η συμβίωση μοιάζει με ένα υπέροχο λουλούδι, το οποίο χρειάζεται φροντίδα, αγάπη, στοργή για να μπορέσει να αναπτυχθεί, να ευωδιάσει και να αποδώσει καρπούς.

Όταν θεωρήσουμε ότι ο άνθρωπός μας είναι δεδομένος, αργά ή γρήγορα η σχέση οδεύει προς το τέλος.

Αλήθεια μπορούμε να δούμε τον άνθρωπό μας ως ένα πολύτιμο δώρο, το οποίο εμείς οι ίδιοι θα προσπαθήσουμε με τις πράξεις μας, με σεβασμό, με διάλογο να κερδίσουμε;

Η αγάπη έχει ένα δρόμο μυστικό που οδηγεί στην αρμονία. Χρειάζεται όμως πίστη, ελπίδα και σεβασμό.

Ο σεβασμός στις συντροφικές σχέσεις. Στο πρόσωπο του ανθρώπου που αγαπάμε να βλέπουμε μία μοναδική και ανεπανάληπτη ανθρώπινη οντότητα, να τον σεβόμαστε ως άνθρωπο, να τον εκτιμούμε και να φροντίζουμε ακόμα και σε δύσκολες στιγμές που υπάρχουν διαφωνίες. Ο διάλογος και η ενσυναίσθηση είναι πολύτιμοι σύμμαχοι.

Σε αγαπώ σημαίνει μπορώ να σε εμπιστευτώ. Αφήνω την καρδιά μου ελεύθερη να προσφέρει, να εκφράσει τα συναισθήματά της. Δεν καταπιέζομαι, επιτρέπω στον εαυτό μου να γίνω ευάλωτος. . Έρωτας και αγάπη χωρίς εμπιστοσύνη δεν υφίστανται.

Η εμπιστοσύνη είναι απαραίτητη για να κάνω το άλμα και να μπορέσω να σε συναντήσω, να σε αγκαλιάσω, να συνδεθώ μαζί σου και να σε αγαπήσω.

Η αγάπη μοιάζει η με ένα σπίτι που ανοίγει διάπλατα τις πόρτες και τα παράθυρα στο φως να ζεσταθεί η ατμόσφαιρα και οι καρδιές να ανοίξουν από την θέρμη των συναισθημάτων.

Διάλογος και ενεργητική ακρόαση. Αγαπώ σημαίνει μπορώ να σε ακούσω προσεκτικά, σου δίνω το χώρο και το χρόνο που χρειάζεσαι για να εκφράσεις όλα όσα επιθυμείς. Είμαι εδώ παρών για εσένα, μπορώ να διαθέσω χρόνο για εσένα. Εάν το ζευγάρι δεν συναντιέται δεν μπορεί και να συνδεθεί.

Η αγάπη χρειάζεται ενεργητική ακρόαση χρειάζεται ενσυναίσθηση. Δηλαδή να προσπαθώ να δω τον κόσμο μέσα από τα δικά σου μάτια, να προσπαθώ να καταλάβω εσύ πως αισθάνεσαι, εσένα ποια είναι τα συναισθήματά σου.

Η ανάγκη της διάκρισης. Όταν σε βλέπω και είσαι σε ένταση, υπερβολικά αγχωμένος, προβληματισμένος να μπορώ να καταλάβω ότι αυτή δεν είναι μία καλή στιγμή για να το συζητήσουμε, μπορούμε αργότερα να επανέλθουμε σε μια κατάλληλη στιγμή για να συζητήσουμε το θέμα.

Ο σύντροφος μας κουβαλά μέσα στην ψυχή του εμπειρίες, βιώματα, ίσως οικογενειακά τραύματα, πληγές και χρειάζεται να συμπεριφερθούμε με ευγένεια και με λεπτότητα και να τον κατανοήσουμε μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Να είσαι το βάλσαμο του άλλου είναι όμορφο.

Φρέσκος αέρας στη σχέση. Να δημιουργούμε όμορφες στιγμές και αναμνήσεις για εμάς τους ίδιους ως ζευγάρι.

Το ζευγάρι χρειάζεται να φροντίζει τη σχέση σε καθημερινή βάση, ένα όμορφο λουλούδι, ένα μικρό ταξίδι ακόμα και ένας περίπατος κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου βοηθά στην πραγματική σύνδεση.

Ευγνωμοσύνη. Να είμαι ευγνώμων σε σένα για αυτό που μου προσφέρεις. Να είσαι το δώρο που ήρθε σε εμένα και να προσπαθώ να σου το δείξω αυτό μέσα από τις πράξεις μου, τα συναισθήματά μου και με την όλη συμπεριφορά μου.

Η συμβίωση μοιάζει με ένα υπέροχο λουλούδι, το οποίο χρειάζεται φροντίδα, αγάπη, στοργή για να μπορέσει να αναπτυχθεί, να ευωδιάσει και να αποδώσει καρπούς.

*Ψυχοθεραπεύτρια, συνεργάτης therapy today

1 σκέψη για το “Η συντροφική συμβίωση”

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to Top